دفاعیات حضرت فاطمه سلام الله علیها(قسمت قسمت پنجم)- دفاعیه چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها
دفاعیات حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها

فصل یک
(دفاعیه چهارم)

مقدمه

در این دفاعیه اسناد حرکت آن کسی که آتش به دست گرفته و به سوی خانه فاطمه زهراء سلام الله علیها می رفت بیان شده است.

دفاعیات حضرت فاطمه سلام الله علیها(قسمت قسمت پنجم)- دفاعیه سوم

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها
دفاعیات حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها

فصل یک
(دفاعیه سوم)

مقدمه

در این بحث به اسناد مربوط به جمع کردن هیزم بر در خانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پرداخته می شود.

هیزم انباشته

ای شمایان، گوش فرا دهید!
ای کسانی که می پندارید افسانه می بافم،
اندکی نگذشت که فریادی زجر آگین تر برخاست و غرید: ای سپاهیان من، هیزمی هموار کنید، چون می خواهم خانه ای که بر تقوی اساسش نهاده اند، با زبانه سوزان آتش، لیسیده شود، تا برآن، یادگار جبت و طاغوت را بتوان نگاشت! چرا که دوزخیان مسکین، از بی همزبانی در دریای آتش، آزرده ترند تا از زبانیه ی زبانیه ها، و من برای شان می خواهم از خویشتن، شب نشین لیله النار هموار کنم.

دفاعیات حضرت فاطمه سلام الله علیها(قسمت قسمت چهارم)- دفاعیه دوم

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها
دفاعیات حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها

فصل یک
(دفاعیه دوم)

مقدمه

موضوع این دفاعیه اسناد مربوط به وقوع هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.

یا بیعت کنید یا ....

نمی دانم...
رسم آسمانی پدرم این نبود که سنگ هجوم بر پیشانی مسلمانی بکوبند.
اما دیگر کجا می توان یافت آن سیره ی ناب الاهی را !

دفاعیات حضرت فاطمه سلام الله علیها(قسمت سوم)-دفاعیه اول

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها
دفاعیات حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها

فصل یک
(دفاعیه اول)

مقدمه

در این دفاعیه به تحقیقی پیرامون اسناد مربوط به تصمیم عده ای برای هجوم به خانه ی امیرمومنان علیه السلام و فاطمه زهرا سلام الله علیها می پردازیم.

آغاز هنگامه
آن روز خداوندگار نیز در خانه ی ما همه گیر بود. یکه پهلوان دشت نبرد، آیا می شناسیدش؟ علی را می گویم، بر قبضه ی ذوالفقارش، حسرتی غیرتمندانه اما دل خراش می خورد.
فریادهای افسوس اش، بند آب اشکش را لبریز می کرد.
و تنی چند از یارانش با نظاره ی جمال صبر آموزش، قلب هایشان را زلال سکینه می دادند.
اشک هایم را اختیاری از خود نبود. یاد پهلوانی هایش می افتادم که هیبت عمرو و مرحب را مهر باطل می زد و حیرت زنادقه از رشادت هایش، گرمی بازار مجالس ذکر بود. اما محزون تر می شدم از زیارت قامت زانو در آغوش گرفته ی کوهستان صبر! و من در چشمان او گریستم، آنقدر تا آرام تر بسوزد آتش غیرت علی!